Η απάντηση της IAOMT στο Συμβούλιο Επιστημονικών Συμβούλων (BSC) του Εθνικού Προγράμματος Τοξικολογίας (NTP)

Προφορικά σχόλια IAOMT για το NTP BSC

Γεια σας, είμαι ο Δρ Jack Kall, οδοντίατρος εδώ και 46 χρόνια. Είμαι ο Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ακαδημίας Στοματικής Ιατρικής και Τοξικολογίας, ή IAOMT. Είμαστε ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1984.

Τα 1500 μέλη μας είναι οδοντίατροι, γιατροί και ερευνητές που ερευνούν και επικοινωνούν ασφαλείς, βασισμένες στην επιστήμη θεραπείες για την προώθηση της υγείας ολόκληρου του σώματος. Το σύνθημά μας είναι «Δείξε μου την επιστήμη».

Μεγάλο μέρος της εστίασης της Ακαδημίας μας έχει επικεντρωθεί στην τοξικολογία των υλικών που χρησιμοποιούνται στην οδοντιατρική. Είμαστε ο μεγαλύτερος οργανισμός που είναι αφοσιωμένος σε αυτό. Έχουμε επικεντρωθεί ιδιαίτερα σε τρία τοξικά υλικά που χρησιμοποιούνται συνήθως στην οδοντιατρική:

1. υδράργυρος, μια νευροτοξίνη, που χρησιμοποιείται σε γεμίσματα αμαλγάματος
2. διφαινόλη Α, ένας ενδοκρινικός διαταράκτης, που χρησιμοποιείται σε σφραγιστικά και σύνθετα γεμίσματα
3. φθόριο που χρησιμοποιείται σε ξεβγάλματα, οδοντόκρεμες, βερνίκια, τσιμέντα και υλικά πλήρωσης

Όλα αυτά τοποθετούνται απευθείας στο στόμα. Επιπλέον, το φθόριο χρησιμοποιείται σε τρόπους άμεσης κατάποσης με τη μορφή φθοριούχου πόσιμου νερού, φθοριούχου άλατος και συμπληρωμάτων φθορίου.

Για περισσότερα από 30 χρόνια ο οργανισμός μας χορηγεί και χρηματοδοτεί έρευνα για την τοξικότητα του φθορίου. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα και μας ανησυχεί πολύ πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες σχετικά με τη νευροτοξικότητα του φθορίου και επομένως υποστηρίζουμε τη συστηματική ανασκόπηση του NTP.

Είμαστε απογοητευμένοι που τα οδοντιατρικά συμφέροντα που προωθούν τη φθορίωση τόσο εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης όσο και εκτός αυτής, προσπαθούν να επηρεάσουν τα ευρήματα του NTP, όχι με βάση την επιστήμη, αλλά σε μια προσπάθεια να υπερασπιστούν την πολιτική τους για την προώθηση της φθορίωσης του νερού.

Ποια είναι τα βασικά ευρήματα του NTP;

1. Αυτά τα ανθρώπινα επιδημιολογικά στοιχεία υποστηρίζουν ένα συμπέρασμα «μέτριας εμπιστοσύνης» ότι το φθόριο είναι μια αναπτυξιακή νευροτοξίνη. (Αναφορά BSC WG σελίδα 342)
2. Ότι δεν βρέθηκε κανένα όριο ασφαλούς έκθεσης για την επίδραση του φθορίου στο IQ. (Αναφορά BSC WG σελίδες 87, 326, 327, 632, 703, 704)
3. Ότι οι εκθέσεις σε φθόριο που βιώνουν οι έγκυες γυναίκες και τα παιδιά στις ΗΠΑ σήμερα είναι εντός του εύρους όπου οι ανθρώπινες μελέτες έχουν βρει μειωμένο IQ. (Αναφορά BSC WG σελίδες 25, 26)

Η έκθεση παρέχει εκτενείς λεπτομέρειες για τις περισσότερες από 150 ανθρώπινες μελέτες που προσδιορίστηκαν ως σχετικές.

Η έκθεση χρησιμοποίησε αυστηρές, προκαθορισμένες μεθόδους για την αξιολόγηση της ποιότητας μεμονωμένων μελετών.

Η IAOMT συμφωνεί με τα συμπεράσματα της NTP.

Πιστεύουμε ότι η μονογραφία θα έπρεπε να είχε δημοσιευθεί την προβλεπόμενη ημερομηνία δημόσιας κυκλοφορίας της, στις 18 Μαΐου 2022. Οι αναθεωρήσεις του NTP που έγιναν μετά τον αποκλεισμό του από τμήματα που προωθούν τη φθορίωση εντός του HHS, και οι αναθεωρήσεις που προτείνονται από την ομάδα εργασίας BSC δεν θα αλλάξουν την σημαντικά ευρήματα. Τυχόν πρόσθετες καθυστερήσεις στην κήρυξη οριστικής της έκθεσης είναι αδικαιολόγητες.

Το IAOMT ελπίζει ότι το BSC θα υποστηρίξει την απίστευτη προσπάθεια που έχουν καταβάλει οι επιστημονικοί εμπειρογνώμονες του NTP σε αυτήν τη συστηματική ανασκόπηση. Συμφωνούμε με τους εξωτερικούς ομοτίμους κριτές που υπέβαλαν αυτά τα σχόλια:

«Αυτό που κάνατε είναι υπερσύγχρονο»

"Η ίδια η ανάλυση είναι εξαιρετική, και σχολιάσατε προσεκτικά τα σχόλια"

"Μπράβο!"

«Τα ευρήματα… ερμηνεύτηκαν αντικειμενικά»

Από την προσεκτική εξέταση των στοιχείων σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ φθορίου και οδοντικής τερηδόνας (τερηδόνας), η IAOMT κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματικότητα είναι πολύ υπερεκτιμημένη για τη σημερινή κατάσταση της στοματικής υγείας. Οι χώρες με φθορίωση και εκείνες που δεν έχουν υποστεί αμφότερες την ίδια δραματική μείωση της τερηδόνας τα τελευταία 50 χρόνια, όπως φαίνεται σε αυτό το γράφημα με βάση τα δεδομένα του ΠΟΥ:

Η πιο πρόσφατη μεγάλης κλίμακας κοινοτική δοκιμή φθορίωσης, που έγινε στην Αγγλία, βρήκε μόνο μια διαφορά 0.2 κοιλοτήτων ανά παιδί στα νεογιλά δόντια. Δεν βρήκε κανένα στατιστικά σημαντικό όφελος στα μόνιμα δόντια. Η μελέτη ανατέθηκε από τη Public Health England, τον κορυφαίο φορέα προώθησης της φθορίωσης στην Αγγλία. Ωστόσο, οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα οφέλη «είναι πολύ μικρότερα από ό,τι πρότεινε η προηγούμενη έρευνα» και ότι η φθορίωση δεν μείωσε τις ανισότητες στην οδοντική υγεία μεταξύ φτωχότερων και πλουσιότερων παιδιών.

Ακόμη και το CDC των ΗΠΑ αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το προγεννητικό φθόριο στην έγκυο μητέρα ή στο βρέφος πριν από την ανατολή των δοντιών παρέχει οποιοδήποτε οδοντικό όφελος. Αυτές είναι ακριβώς οι περίοδοι έκθεσης όπου τα στοιχεία για αναπτυξιακή νευροτοξικότητα είναι ισχυρότερα.

Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ένας ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής για τη δημόσια υγεία που είναι γνωστός ως η αρχή της προφύλαξης. Η βασική προϋπόθεση αυτής της πολιτικής βασίζεται στον αιωνόβιο ιατρικό όρκο «πρώτον, μην κάνετε κακό». Ωστόσο, η σύγχρονη εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης στην πραγματικότητα υποστηρίζεται από μια διεθνή συμφωνία.

Τον Ιανουάριο του 1998, σε μια διεθνή διάσκεψη στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες, δικηγόροι, υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και περιβαλλοντολόγοι από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη, υπογράφηκε μια επίσημη δήλωση και έγινε γνωστή ως «Wingspread Statement on the Precautionary Principle».530 δίνεται η ακόλουθη συμβουλή: «Όταν μια δραστηριότητα εγείρει απειλές βλάβης για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον, θα πρέπει να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα, ακόμη και αν ορισμένες σχέσεις αιτίου και αποτελέσματος δεν έχουν τεκμηριωθεί πλήρως επιστημονικά. Σε αυτό το πλαίσιο, ο υποστηρικτής μιας δραστηριότητας, και όχι το κοινό, θα πρέπει να φέρει το βάρος της απόδειξης».

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ανάγκη για την κατάλληλη εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης έχει συνδεθεί με τη χρήση φθορίου. Συγγραφείς ενός άρθρου του 2006 με τίτλο «Τι σημαίνει η αρχή της προφύλαξης για την οδοντιατρική που βασίζεται σε στοιχεία;» πρότεινε την ανάγκη να ληφθούν υπόψη οι σωρευτικές εκθέσεις από όλες τις πηγές φθορίου και η μεταβλητότητα του πληθυσμού, ενώ δηλώνει επίσης ότι οι καταναλωτές μπορούν να φτάσουν στα «βέλτιστα» επίπεδα φθορίωσης χωρίς να πίνουν ποτέ φθοριούχο νερό. Επιπλέον, οι ερευνητές μιας ανασκόπησης που δημοσιεύθηκε το 2014 ασχολήθηκαν με την υποχρέωση εφαρμογής της αρχής της προφύλαξης στη χρήση φθορίου και προχώρησαν σε αυτήν την ιδέα ένα βήμα παραπέρα όταν πρότειναν ότι η σύγχρονη κατανόησή μας για την τερηδόνα «μειώνει κάθε σημαντικό μελλοντικό ρόλο για φθόριο στην πρόληψη της τερηδόνας».

Κλείνω με τη θέση της IAOMT για το φθόριο:

Συνοψίζοντας, δεδομένου του αυξημένου αριθμού πηγών φθορίου και των αυξημένων ρυθμών πρόσληψης φθορίου στον αμερικανικό πληθυσμό, που έχουν αυξηθεί σημαντικά από τότε που ξεκίνησε η φθορίωση του νερού στη δεκαετία του 1940, έχει καταστεί ανάγκη να μειωθούν και να εργαστούμε για την εξάλειψη πηγών φθορίου που μπορούν να αποφευχθούν. έκθεση, συμπεριλαμβανομένης της φθορίωσης του νερού, των οδοντιατρικών υλικών που περιέχουν φθόριο και άλλων φθοριούχων προϊόντων.»