Εισαγωγή στη Βιολογική Οδοντιατρική: Στοματική Ιατρική, Οδοντική Τοξικολογία

Η IAOMT εκπαιδεύει τους επαγγελματίες και το κοινό σχετικά με τη βιολογική οδοντιατρική.

Κατά τη χρήση του όρου βιολογική οδοντιατρική, δεν προσπαθούμε να ξεδιπλώσουμε μια νέα ειδικότητα για την οδοντιατρική, αλλά μάλλον να περιγράψουμε μια φιλοσοφία που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις πτυχές της οδοντιατρικής πρακτικής και στην υγειονομική περίθαλψη εν γένει: Αναζητήστε πάντα τον ασφαλέστερο, λιγότερο τοξικό τρόπο για να επιτύχετε την αποστολή της θεραπείας και όλους τους στόχους της σύγχρονης οδοντιατρικής, και να το κάνετε ενώ πατάτε όσο πιο ελαφριά γίνεται στο βιολογικό έδαφος του ασθενούς. Μια πιο βιοσυμβατή προσέγγιση της στοματικής υγείας είναι το σήμα κατατεθέν του βιολογική οδοντιατρική.

Κάνοντας διακρίσεις - κάποιες προφανείς και κάποιες λεπτές - μεταξύ των διαθέσιμων υλικών και διαδικασιών, μπορούμε να μειώσουμε τον αντίκτυπο στις βιολογικές αντιδράσεις των ασθενών μας. Η αίσθηση του καθήκοντός μας να υποστηρίζουμε την ευημερία των ασθενών μας θα πρέπει να καταστήσει τη βιοσυμβατότητα υψηλή προτεραιότητα και το γεγονός ότι υπάρχουν τώρα πάρα πολλοί νέοι τρόποι βελτίωσης της οδοντιατρικής μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε ακριβώς αυτό.

Η Διεθνής Ακαδημία Στοματικής Ιατρικής και Τοξικολογίας (IAOMT) είναι ένας οργανισμός για αυτήν την ομάδα οδοντιάτρων, ιατρών και συναφών ερευνητών που θεωρούν τη βιοσυμβατότητα ως το πρώτο μέλημά τους και που απαιτούν επιστημονικά στοιχεία ως βασικό κριτήριο. Μέλη αυτής της ομάδας, από το 1984, εξέτασαν, χρονολόγησαν και υποστήριξαν έρευνα σχετικά με τις διακρίσεις που μπορούν να κάνουν την οδοντιατρική πρακτική πιο βιολογικά αποδεκτή. Αυτή η «βιολογική οδοντιατρική» στάση μπορεί να ενημερώσει και να διασταυρώσει με όλα τα θέματα συνομιλίας στην υγειονομική περίθαλψη όπου η ευεξία του στόματος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της υγείας ολόκληρου του ατόμου.

Επιστημονική απόδειξη έχει καθιερώσει αναμφίβολα δύο προτάσεις: 1) Το Amalgam απελευθερώνει υδράργυρο σε σημαντικές ποσότητες, δημιουργώντας μετρήσιμες εκθέσεις σε άτομα με γέμιση και 2) Η χρόνια έκθεση στον υδράργυρο στην ποσότητα που απελευθερώνεται από το αμάλγαμα αυξάνει τον κίνδυνο φυσιολογικής βλάβης.

Οι οδοντίατροι έχουν επικριθεί από τους συναδέλφους τους για την άσκοπη έκθεση των ασθενών τους σε επιπλέον υδράργυρο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αλέσματος των παλαιών γεμισμάτων. Ωστόσο, η IAOMT έχει αναπτύξει ένα επιστημονική διαδικασία για σημαντική μείωση και ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε υδράργυρο κατά την αφαίρεση αμαλγάματος.

Επιπλέον, οι αρχές λυμάτων σε όλο τον κόσμο απευθύνονται σε οδοντίατροι. Τα οδοντιατρικά γραφεία έχουν αναγνωριστεί συλλογικά ως η κύρια πηγή ρύπανσης από υδράργυρο στα αστικά λύματα και δεν αγοράζουν τη δικαιολογία ότι το αμάλγαμα είναι σταθερό και δεν διαλύεται. Οδηγίες EPA είναι σε θέση που απαιτούν οδοντιατρικά γραφεία να εγκαταστήσουν διαχωριστές υδραργύρου στις γραμμές λυμάτων τους. Η IAOMT εξέτασε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του οδοντικού υδραργύρου από το 1984 και συνεχίζει να το κάνει τώρα.

Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα στοιχεία για τον οδοντικό υδράργυρο.

Η διατροφική κατάσταση επηρεάζει όλες τις πτυχές της ικανότητας του ασθενούς να επουλωθεί. Η βιολογική αποτοξίνωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφική υποστήριξη, όπως και η περιοδοντική θεραπεία ή οποιαδήποτε επούλωση πληγών. Ενώ το IAOMT δεν υποστηρίζει ότι οι οδοντίατροι γίνονται απαραίτητα διατροφικοί θεραπευτές, η εκτίμηση του αντίκτυπου της διατροφής σε όλες τις φάσεις της οδοντιατρικής είναι απαραίτητη για τη βιολογική οδοντιατρική. Έτσι, είναι χρήσιμο για τους οδοντιάτρους να εξοικειωθούν με τις μεθόδους και τις προκλήσεις της μείωσης της συστημικής τοξικότητας που απορρέει από την έκθεση στον υδράργυρο.

Εκτός από τη χρήση οδοντικών υλικών που είναι λιγότερο εμφανώς τοξικά, μπορούμε να αυξήσουμε το πηλίκο βιοσυμβατότητας της πρακτικής μας αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι τα άτομα ποικίλλουν στις βιοχημικές και ανοσολογικές αντιδράσεις τους. Η IAOMT συζητά τη βιοχημική ατομικότητα και τις ορθές μεθόδους ανοσολογικών δοκιμών για να βοηθήσει στον προσδιορισμό των λιγότερο αντιδραστικών υλικών που πρέπει να χρησιμοποιούνται με κάθε μεμονωμένο ασθενή. Όσο ένας ασθενής πάσχει από αλλεργίες, περιβαλλοντική ευαισθησία ή αυτοάνοσες ασθένειες, τόσο πιο σημαντική γίνεται αυτή η υπηρεσία. Εκτός από τη δύναμή τους να προκαλούν ανοσοαντιδραστικότητα, τα μέταλλα είναι επίσης ηλεκτρικά ενεργά. Ο στοματικός γαλβανισμός έχει συζητηθεί για πάνω από 100 χρόνια, αλλά οι οδοντίατροι γενικά το αγνοούν και τις συνέπειές του.

Η επικρατούσα επιστήμη της δημόσιας υγείας απέτυχε να επιβεβαιώσει ότι υπάρχει πράγματι προστατευτική επίδραση της φθορίωσης του νερού στα δόντια των παιδιών, παρά τις συνεχείς δηλώσεις δημοσίων σχέσεων και την εκτεταμένη πεποίθηση του γενικού πληθυσμού. Εν τω μεταξύ, τα στοιχεία για τις βλαβερές συνέπειες της συσσώρευσης φθορίου στο ανθρώπινο σώμα συνεχίζουν να αυξάνονται. Η IAOMT έχει εργαστεί και θα συνεχίσει να εργάζεται για να προσφέρει ενημερωμένες εκτιμήσεις για τους κινδύνους έκθεσης σε φθόριο με βάση επιστημονικά ευρήματα ακόμη και κανονιστικά έγγραφα.

Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα στοιχεία για το φθόριο.

Μερικές φορές φαίνεται σχεδόν σαν ένα δόντι με το ριζικό του κανάλι και τα ούλα που έχουν διαρροή να είναι μια συσκευή για την έγχυση παθογόνων σε εσωτερικούς χώρους όπου δεν ανήκουν. Το IAOMT προσφέρει πόρους που επανεξετάζουν τον οδοντικό σωλήνα και την περιοδοντική τσέπη από την οπτική της βιολογικής οδοντιατρικής. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση παθογόνων και την παρακολούθηση των αριθμών τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας κυμαίνονται από τη βασική κλινική εξέταση έως την κλασική χρήση μικροσκοπίου αντίθεσης φάσης έως τη δοκιμή BANA και τους ανιχνευτές DNA. Υπάρχουν μη φαρμακευτικές διαδικασίες για την εξάλειψη της λοίμωξης, καθώς και περιστασιακή συνετή χρήση αντιμικροβιακών φαρμάκων. Η θεραπεία με λέιζερ, η θεραπεία με όζον, η εκπαίδευση στο σπίτι σε άρδευση τσέπης και η διατροφική υποστήριξη είναι όλα σχετικά με τις συζητήσεις του IAOMT σχετικά με τη βιολογική περιοδοντική θεραπεία.

Υπάρχει μια διαμάχη για άλλη μια φορά στη συνείδηση ​​του κοινού σχετικά με τη θεραπεία των ριζικών καναλιών. Η προέλευση έγκειται στο ζήτημα των υπολειπόμενων πληθυσμών μικροβίων στα οδοντιατρικά σωληνάρια και κατά πόσον οι τεχνικές ενδοδοντικής απολύμανσης ή η απολύμανσή τους επαρκούν. Το IAOMT εργάζεται για να εξετάσει πώς αυτά τα βακτήρια και οι μυκητιακοί οργανισμοί μπορούν να μετατραπούν σε αναερόβια και να παράγουν εξαιρετικά τοξικά απόβλητα που διαχέονται από το δόντι, μέσω του τσιμέντου και σε κυκλοφορία.

Η πρόσφατη εργασία στον τομέα των συνδρόμων του πόνου του προσώπου και της νευραλγίας που προκαλεί την οστεονέκρωση της κοιλότητας (NICO) οδήγησε στη συνειδητοποίηση ότι τα οστά της γνάθου είναι μια συχνή περιοχή ισχαιμικής οστεονέκρωσης, επίσης γνωστή ως ασηπτική νέκρωση, η ίδια όπως βρίσκεται στο μηριαίο κεφάλι. Ως αποτέλεσμα, πολλές περιοχές εξαγωγής που φαίνεται να έχουν επουλωθεί δεν έχουν επουλωθεί πλήρως και μπορούν να προκαλέσουν πόνο σε άλλα μέρη του προσώπου, του κεφαλιού και σε μακρινά μέρη του σώματος. Παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς τους ιστότοπους υπάρχουν στην πραγματικότητα χωρίς καθόλου συμπτώματα, η παθολογική εξέταση αποκαλύπτει έναν συνδυασμό νεκρών οστών και αργά αναπτυσσόμενων αναερόβιων παθογόνων σε μια σούπα εξαιρετικά τοξικών αποβλήτων προϊόντων όπου διαφορετικά θα πιστεύαμε ότι υπήρξε καλή θεραπεία.

Παλαιότερα, όταν τα μόνα υλικά αποκατάστασης ήταν αμάλγαμα ή χρυσό και το μόνο αισθητικό υλικό ήταν τα δόντια οδοντοστοιχιών, το επάγγελμά μας δυσκολεύτηκε να εκπληρώσει την αποστολή του και ταυτόχρονα να διακρίνει βιολογικά. Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε καλύτερη οδοντιατρική, σε ένα λιγότερο τοξικό, πιο εξατομικευμένο, πιο ολοκληρωμένη, πιο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος από ποτέ. Έχουμε τόσες πολλές επιλογές στάσης μπροστά μας, όπως κάνουμε τεχνικές και υλικά. Όταν ένας οδοντίατρος επιλέξει να δώσει προτεραιότητα στη βιοσυμβατότητα, αυτός ο οδοντίατρος μπορεί να προσβλέπει στην εξάσκηση αποτελεσματικής οδοντιατρικής, γνωρίζοντας παράλληλα ότι παρέχεται στους ασθενείς η ασφαλέστερη εμπειρία για τη γενική υγεία τους.